Hèhè eindelijk! Het regent vandaag, en ik ben eigenlijk wel heel blij met de regen van vandaag. We zaten hier nog steeds met rommelige halfzwarte sneeuwhopen en drab in de straten. Sommige stukken waren nog mooi wit, maar de rest is grijs en zwart. De stoepen waren erg glibberig door stukken met sneeuw, halfgedooide sneeuw. Mijn moeder is al sinds een week niet meer naar buiten geweest. Kortom, het spijt mij dat de kinderen weer de sleeën en schaatsen weer op kunnen bergen, maar het zal wel heel lekker zijn om weer normale schoenen te dragen in plaats van moonboots.
Vorige week hebben we nog naar de tweede inauguratie van Obama gekeken. En gelukkig was het daar ook niet zo koud als bij de eerste keer.
De meisjes Obama zagen er schattig uit in hun gekleurde jasjes. En de First lady was zeer elegant met haar nieuwe pagekapsel en getailleerde jas. Hoewel Michael vond dat ze eruit zag of ze ‘out of space’ kwam.
Good old James Taylor zond ‘America the Beautiful’ in zijn eigen gevoelige manier. Kelly Clarkson heeft nu het hoogst bereikt wat ze kan bereiken na ooit ontdekt te zijn als talent bij American Idol. En Beyoncé ‘zong’ prachtig de National Anthem. En ik schrijft ‘zong’ tussen haakjes omdat er nogal werd gesuggereerd dat Beyoncé zou hebben ge-lip-synced. Nou en dat geloof ik dus niet. Wij hebben vol aandacht hier gekeken en geluisterd en normaal gesproken zien we het toch echt wel al iemand staat te playbacken. Het was zelfs zo dat de eerste tonen er niet echt helemaal helder uitkwamen.
Rebecca en ik keken elkaar nog aan met ‘nou, dit klinkt niet echt helemaal lekker’. Maar daarna kwam ze er goed in, en zong ze het prima. Ze klungelde nog wat met haar oordopje, die ze er op een gegeven moment helemaal uithaalde. Nou als het nou zo zou zijn geweest dat zij inderdaad niet live zong, dan zouden die eerste tonen wel perfect zijn geweest. Dus mooie, schattige Beyoncé heeft het wat ons betreft gewoon prima gedaan.
De speech van Obama was ook geweldig. Met veel verve en kracht bracht hij zijn speech ten gehore. Een speech in de geest van Dr. Martin Luther King, 50 jaar na dato. Met alle juiste ingrediënten. Inspirerend, stimulerend, het ‘samen-gevoel’ onderstrepen. Een sneertje aan het adres van meneer Boehner en de Republikeinen in het algemeen. Even rechtzetten naar aanleiding van de kritiek over de door mannen-gedomineerde groep van mensen om de President heen dat de Obama-administration meisjes/vrouwen ook heel belangrijk vindt zodat alle voorbeelden van arme mensen met gelijke kansen allemaal arme meisjes werden genoemd. Kortom: well done!
Well, I have a dream! Dat Obama zo weinig mogelijk in de weg wordt gestaan, en de goede zaken die hij in gang heeft gezet, tot een goed einde kan brengen. Hij heeft nu niets meer te verliezen en moet nu gewoon keihard aan de slag. Niet lullen maar poetsen. Zich niet van slag laten brengen door een paar spelbrekers. Samenspelen. Bipartisan heet dat in een mooi woord. Ik wens hem heel veel geluk hiermee, en hoop dat we over 4 jaar nog een paar zwarte haren terugvinden bij hem. Want het gaat wel hard!
