Afgelopen week vroeg Michael wat we die avond zouden eten. Ik vertelde hem ‘zuurkool’. Hij kent veel Nederlandse woorden, dus dacht dat hij deze inmiddels ook wel kende. Hij vroeg: ‘wat? Circle? What is circle? Dus ik herhaalde het een beetje duidelijker ZUURKOOL. Sauerkraut! Oh ‘sauerkraut’? Why don’t you say ‘sauerkraut? Nou zei ik: omdat we het in het Nederlands het zuurkool noemen. Ik leg nog uit dat het een exacte vertaling van het woord ‘sauerkraut’ is.
Nou zei Michael: ik vind het belachelijk dat jullie er een nieuw woord voor hebben gemaakt. De hele wereld. (dat is dus voor Michael in dit geval De Verenigde Staten en Duitsland) spreken het uit als sauerkraut. Dus waarom hou je dat dan niet aan? Nou zei ik omdat er meer talen zijn, en wij hier in NEDERLAND, NEDERLANDS spreken. En dat dit anders is dan DUITS!. Daarom hebben hier ‘melk’ en geen ‘milch’. ‘worst’ en geen ‘wurst’. Maar wel ‘brot’ en ‘brood’.
Maar de Babylonische spraakverwarring hier in huis ging nog even door. Gisteren tussen Rebecca en Michael.
Rebecca vertelde dat ze ‘often borrows pens’ en dat ze er dan pas na een tijdje achterkomt dat zij dus onnadenkend op iemand anders zijn pen zit te kauwen. Die ze dan natuurlijk met een vies gezicht weer uit haar mond haalt. Logisch. Maar Michael kijkt aan niet begrijpend aan en vraagt. ‘But Rebecca, who has your size?’ My size?, vraagt ze. En dan begint ze keihard te lachen. Michael dacht dat ze geregeld ‘pants’ van iemand leende. Dus ze zegt: ‘ja wat dacht je? Dat ik iemand ‘pants’ leen en er ook nog op kauw?
Kijk en als wij nu al hier binnen ons gezin zulke Babylonische spraakverwarringen hebben over dagelijkse zaken, hoe moet het dan wel gaan tijdens een vergadering van de Verenigde Naties?
Nu even iets heel anders. Vanmiddag maakten we nog even een wandelingetje met z’n drieën naar de kinderboerderij in een voorzichtig voorjaarbelovend zonnetje. En iedere keer weer leuk om te zien dat diertjes kijken niet leeftijdsgebonden. Rebecca huppelt met haar 20 jaar nog met evenveel enthousiasme van de koe naar het varken, en van de konijnen naar de cavia’s. Natuurlijk heb ik Rebecca van baby af aan geleerd hoe om te gaan met dieren. Dat je een konijn of cavia voorzichtig vasthoudt, dat ze het beestje niet tegen de haren instrijkt.
Heel gewone dingen zou je zeggen. En toch zag ik vandaag weer – en dat is inmiddels de derde keer – dat kinderen dit blijkbaar niet altijd van hun ouders meekrijgen. Vorig jaar heb ik al eens een jongetje flink aangesproken die een schaap gewoon voor de lol stond te schoppen. Ik zei er wat van, en de moeder stond er bij en zei niets! Vanmiddag zag ik een meisje een cavia in een soort houten tunneltje waar ze onder kunnen kruipen in te pakken en dicht te drukken. Dus ik zei er wat van, en omdat ik dat kind niet vertrouwde bleef ik even staan. Toen zag ik dat ze niet echt zacht de cavia heen en weer aaide lekker tegen de haren in. En daarna pakte de cavia vrij hardhandig op. Boven haar hangt een bordje waar duidelijk op staat dat je de cavia’s wel mag aaien maar niet oppakken. Dus zei ik vriendelijk maar direct tegen dat meisje dat ze dus alleen maar zacht mocht aaien en niet oppakken. Het kind keek mij een beetje glazig aan... En ondertussen… was de moeder natuurlijk in geen velden of wegen te bekennen.
En dat kan ik dus niet uitstaan! Het leek namelijk dat het meisje waarschijnlijk een beetje langzaam was (laten we het zo stellen!). En als dat ze is, dan heeft ze zeker meer begeleiding van haar moeder nodig. Ik weet zeker dat als dat meisje het juiste wordt geleerd, ze dat echt wel op kan pikken. Terwijl we naderhand rond de kinderboerderij liepen zagen we als uitsmijter nog een jongetje hard hollend achter een moeder gans met een hele berg piepkleine kuikentjes. De moeder liep hard ‘gakkend’ (is dat het juiste woord’?) met baby’s naar de waterkant vluchten. Ik kon dat kind wel wat doen! Gelukkig riep in dit geval de vader de jongen wel tot orde. Ik zie dit niet als gewone baldadigheid. Dit gebeurt gewoon wanneer ouders de kinderen niet leren om respectvol met dieren om te gaan. Dus ouders leer je kinderen goed met dieren om te gaan! Zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten