Ik vertelde vorige week al dat ik niet zo lekker was. En helaas heeft dat nog langer geduurd dan verwacht. Vorige week maandag moest ik weer naar de dokter en ben ik nog gezellig op een kuurtje prednison gezet om alle beestjes echt uit mijn bronchien te krijgen. Nou dat is geen pretje moet ik zeggen. Ik kan niet zeggen dat ik mij daar lekker onder voel.
Maar zoals ik al vorige week zei, kwam ook nog onze 5-jarig huwelijksjubileum eraan. En wij dachten dan op die dag gezellig uit eten te gaan. We hadden wat leuke kadootjes voor elkaar. En wij geven elkaar voor iedere gelegenheid ook een Hallmark card. En waarom Hallmark? Omdat Michael mij heeft verteld dat het credo van Hallmark is: “when you care enough to send the very best” . En tja, hoe kan ik nu ooit nog een andere kaart uitkiezen.
Nu lag ik dus al dagen op bed of de bank te dweilen van ellende en had geen idée meer welke dag we leefden. Dus ik vroeg aan Michael when our anniversary was. En hij zei: I think Monday. Nou ok, maandagochtend gingen we naar de dokter voor mijn hoest, daarna naar de Herenstraat hier in Rijswijk met het receptje naar de apotheker.
Schuin tegenover de apotheek zit bakker Piet. En bakker Piet heeft heerlijke broodjes en gebakjes. Dus besloten we om in ieder geval wat gebakjes te halen om nog een beetje onze trouwdag te vieren. Dus wij thuis ‘gezellig’ een gebakje gegeten, en daarna kon ik weer groen om mijn neus mijn bedje in. Totdat Rebecca thuis kwam….
Toen zij de doos van bakker Piet zag staan, vroeg ze (met een beschmuikend lachje om haar mond). ‘Zo dus jullie hebben vandaag jullie trouwdag gevierd?’ En wij ‘ja, nou ja, wat we er op het moment van kunnen maken’. Nou ‘sukkels’, zei ze, ‘jullie kunnen het weer over doen. Want het is woensdag pas jullie trouwdag! Vandaag is de 26ste en niet de 28ste’….
Het waren echt twee heel rare weken hier. Enne, we gaan gewoon pas over een paar weken uiteten, wanneer ook de prednison is uitgewerkt. En die Hallmarkkaart heb ik maar even weggestopt tot dat moment.
Via Hallmark.com kan je ook leuke e-cards versturen. En voor een paar dollars per jaar krijg je toegang tot nog veel meer e-cards van ze. Al vind ik natuurlijk wel dat er niets gaat boven een echte kaart, zo'n tastbaar exemplaar dat je weken op de kast kan laten staan om nog na te genieten, en die je nadien opbergt in een grote doos, om jaren later dan nog eens door die kaarten te kijken en die speciale momenten terug te beleven. :-)
BeantwoordenVerwijderenBeetje laat, maar alsnog proficiat met jullie huwelijksverjaardag!
Ik heb je bloglink doorgekregen via Petra in North Carolina (die met de beardies), en ik vind het leuk om hier mee te kunnen lezen! Hopelijk kan je snel naar Amerika verhuizen!