Voor alle Amerikanen en Nederamerikanen een Happy Thanksgiving toegewenst.
Dit jaar waren wij van plan om er niet zo’n grote happening van de maken als voorgaande jaren. Toen waren we in totaal met 10 man.
En dit jaar met 6 totaal. Michael en ik, Rebecca en Romeo (Rebecca’s vriendje), de moeder van Romeo en mijn moeder.
Een gezellig klein clubje. En eigenlijk is het de eerste Thanksgiving voor Romeo, zijn moeder en mijn moeder. Dus heb ik op internet nog even de oorsprong van Thanksgiving opgezocht, zodat ik dat vanavond kort kan uitleggen, en een mooi Thanksgiving gebed.
Wij hebben altijd wel even een kort momentje waarin we daadwerkelijk even stil willen staan, en denken aan de dingen waar wij dit jaar dankbaar voor zijn. En dat zijn er veel. ‘count your blessings’. En als je dat doet, zie je altijd weer hoe gezegend je eigenlijk bent in de meeste gevallen. Het helpt echt als je eens diep in een poel van zelfmedelijden zit. En zitten we dat niet allemaal weleens?
Gisteren ben ik al begonnen met koken voor dit festijn. Ik heb gisteren al cranberrie sauce gemaakt.
Supermakkelijk en altijd lekker. Ik heb stoofpeertjes klaargemaakt, en de pompoensoep. En vandaag heb ik een chocoladetaart gebakken, aardappels alvast gekookt die ik later kan roosteren, en de kalkoen is net de oven ingegaan.
Vorig jaar hadden we dus een beest van zo’n 10 kilo. Oh, mijn hemel wat een monster was dat. Het eerste uur in de oven zag je dan ook niets gebeuren. Geen teintje, niets!. Dat beest ging zo rond 1 uur de oven in en kwam er om 6 uur uit. Absoluut perfect! Niet droog, gewoon geweldig. De oven doe ik altijd net een tandje lager dan staat aangegeven, en ieder half uur, bedruipen we het beest weer.
| net in de oven, met stokjes, waar ik een knip in de huid had gemaakt. |
En wat ik ook doe, is iets heel smerigs als je het ziet. Ik maak de huid los van het vlees, en kruip er met mijn handen in, en wrijf zo het vlees met peper en zout in, daarna stop ik stukjes roomboter onder de huid, en sluit het weer. Het ziet er niet uit als ik er mee bezig ben, maar het resultaat is daar. Ik voel mij altijd net een chirurg of zo als ik er mee bezig ben. Ik roep naar Michael: ‘salt’ , ‘pepper’, ‘butter’ . En hij strooit het in mijn hand of geeft het aan. En tot nu toe heeft dit teamwork prachtige gebraden kalkoenen opgeleverd. Nu ik ben benieuwd hoe deze is.
Vanavond maak ik een foto van het resultaat.
Een fijne avond allemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten