Ik klink misschien een beetje als Jan Mulder wanneer hij zijn maandelijkse ergenissen doorneemt in de Wereld Draait Door. Want wat heb ik mij vanmorgen weer zitten ergeren op de fiets. Het begon echt goed, heus. Het zonnetje scheen, weinig wind, beetje fris misschien nog. Perfect fietsweer.
Maar het begon al zo’n honderd meter verderop. Verderop zit een school, dus ‘s morgens steken er veel kindjes over op het zebrapad. Dus als ik een groepje kinderen zie aankomen, rem ik af om die kinderen de gelegenheid te geven veilig over te steken. Als je eens weet hoe vaak het gebeurt dat ik dan gepasseerd wordt door haastige fietsers die gewoon dwars door die groepjes kinderen doorfietsen. Dat vind ik zo asociaal. En gewoon keurige heren en dames hoor die fietsers.
Tegenwoordig zie je dat kinderen zich beter aan de verkeersregels houden dan volwassenen. Gisteren, hartje centrum Den Haag, midden in de Wagenstraat liet een moeder haar kind gewoon rechtop de bagagedrager staan terwijl zij fietste. Levensgevaarlijk gewoon! Als zij één verkeerde beweging maakt, ligt het kind ernaast, met allemaal auto’s die voorbij razen. Ik moet er niet aan denken. En weet je wat helemaal erg was. Ze passeerden twee politieagenten, en die zeiden er niets van! Negeerden het gewoon!
Een andere vreselijk irritante groep is mannen met lege kinderzitjes op de fiets. Die mannen hebben altijd haast, hebben natuurlijk net hun kind naar de crèche gebracht, en rijden nu als ware kamikazepiloten door het verkeer. Als een speer vliegen ze op hun fiets langs. Echt waar ik heb al een paar keer gezien dat een man gewoon dwars door het rode licht een groot kruispunt oprijdt, zelfs buiten zichzelf ook auto’s en ander verkeer in gevaar brengt. Jeetjemina, is het zo moeilijk om wat eerder op te staan om je kind wat vroeger naar de crèche te brengen?
Dan hier mijn laatste groep ergerlijke fietsers.
En dat zijn de ouders met van die vreselijke bakfietsen en soort huifkarren met kinderen erin. Vreselijk die dingen. Vooral in Amsterdam stikt het ervan. En ik begrijp best dat het makkelijk is om op die manier te kinderen te vervoeren. Zeker in een stad. Ik heb ook niet echt een grote reden waarom ik ze zo vreselijk vind, maar ik doe het!
Behalve dat ze vaak veel langzamer gaan natuurlijk. Die moeders trappen zich de blubber op die fietsen. Vaak hebben ze de versnelling zo laag staan, dat zo vaak moeten trappen om een beetje vooruit te komen.
En weet je, ik ook al een paar keer gezien dat de man – de vader neem ik dan aan - op een lekkere makkelijke lichte sportfiets zit. Terwijl moeder zich het ongans trapt op de bakfiets met een paar kinderen erin. Sorry hoor dames, ik ben helemaal voor emancipatie, maar je moet niet doorschieten. Mannen zijn gewoon lichamelijk sterker, dus laat hen maar lekker die zware huifkar voorttrappen! Zo en dat waren mijn fietsergenissen van deze maand. Maar morgen stap ik wel weer op het fietsje hoor!
Begrijpelijke ergernissen!
BeantwoordenVerwijderenHier echter geen probleem. Ik zou haast durven zeggen dat het aantal fietsers dat ik per week zie, op 1 hand te tellen is. En ik rij minstens 350km/week op lokale wegen.
Hier alleen fietsers in t weekend te signaleren. Compleet in Tour de France outfit :-)
BeantwoordenVerwijderenAlleen als sport dus.
Heb hier eens een Amerikaanse ontmoet die vertelde dat toen ze pas in Nederland woonde (Utrecht) , die rode wegen zo smal vond. De fietsers erop waren ook altijd zo agressief naar haar. ;-)
Zij verteld ook de rondjes die ze reed in de Ikea parkeerplaats om dat ze niet wist dat " uitgang " , de exit was.
Plastic boodschappen tasjes die je uit een machine moest kopen voor een kwartje en dan ook nog zelf je boodschappen moet inpakken (en snel ook nog, anders wordt de kassajuf boos)
Leuk om de ervaringen van je man te lezen.