Intouchables

Nee, deze titel spreek je niet uit op z’n Engels, maar je hoort er een Franse flair aan te geven. Het is de titel van de film die Rebecca en ik gisteravond zijn gaan kijken. En wat een geweldige film! Het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal over een miljonair Philip die vanaf zijn nek volledig verlamd is, en op zoek is naar een personal assistant.

En dan komt de oorspronkelijk uit Afrika afkomstige jongen Driss die van de uitkeringsinstantie moet solliciteren, en eigenlijk helemaal niet geïnteresseerd is in de baan. Hij wil gewoon een handtekening op zijn formulier zodat hij zijn uitkering kan innen. Maar de miljonair vind de brutale benadering van Driss wel leuk, en neemt hem aan als zijn personal assistant. En sluit ook nog een weddenschap met hem dat hij verwacht dat Driss het niet langer dan een week bij hem zou uithouden.

Maar Driss heeft niet veel om naar terug te gaan, en probeert het geheel op zijn eigen stoere manier. En jawel tegen alle verwachtingen in houdt Driss het veel langer vol, en ontstaat er een heel speciale band tussen de gehandicapte miljonair en de donkere jongen uit één van de armzalige banlieues van Parijs. Het is echt een fantastische film met een lach en een traan. Eigenlijk hebben we meer gelachen. Driss maakt geweldig rake opmerkingen, spaart Philip zeker niet, en dat kan hij alleen maar waarderen. Driss racet in een mooie auto door de straten van Parijs met hem, rookt een joint met hem, en gaat met hem paragliden. En Philip laat Driss kennismaken met moderne kunst, dichtkunst en klassieke muziek. Zo leren ze elkaars wereld beter kennen, en te waarderen.

Een mooi beeld was aan het eind van de film waar even werd getoond dat de ‘echte gehandicapte miljonair’ nog steeds bevriend is met zijn voormalig personal assistant. Grappig is ook dat de personal assistant in de film een gitzwarte grote jongen uit Senegal is. Terwijl de echte hulp een Marokkaanse jongen genaamd Abdel was.

Maar toevallig hoorde ik dat in de nieuwste verfilming van Wuthering Heiths de rol van Heathcliff ook gespeeld wordt door een donkere jongen. Terwijl Heathcliff in het boek omschreven wordt als een jongen met een zigeunerachtig uiterlijk. Maar de makers van de film vonden dat zij met een donkere acteur het contrast tussen Cathy, the Moors en de vreemde eend in de bijt Heathcliff nog meer konden accentueren. Dus waarschijnlijk is diezelfde gedachte ook door de makers van Des Intouchables gegaan. En dat is prima gelukt. Het is een prachtig portret van twee zo verschillende werelden die met veel wederzijds respect samenkomen. Beslist een aanrader!