Tja, en toen stonden vannacht (voor ons hier) de President en de wannabee President tegenover elkaar in het strijdperk. En het ging er stevig aan toe. En gelukkig maar, wat de President kon wel iets goed gebruiken na zijn laatste optreden in Denver. En de polls zeggen dat Obama heeft gewonnen.
De President liet weer zien waarom hij ooit President is geworden. Dat hij ooit gekozen is op zijn capaciteiten en intellectuele vermogen. Ik wil niet zeggen dat meneer Romney een domme meneer is. Beslist niet! Hij is een zeer slimme, gewiekste zakenman. En voor zover ik heb begrepen heeft hij zijn strepen zeker verdiend tijdens zijn goeverneursschap in de staat Massachussetts.
Nu is het wel zo dat Massachussetts, hoewel het ook zeker zijn problemen kent, één van de fijnere staten is om te leiden natuurlijk. Het is over het algemeen een voortvarende staat met o.a. één van de meest prestigieuze universiteiten ter wereld: Harvard! En dat brengt een grote groep hoogopgeleide mensen met zich mee. Dus toen Romney pochte over het onderwijssysteem dat hij in Massachussetts zo goed op poten heeft gezet, dacht ik bij mijzelf dat dit geweldig is, maar dat er al een aardige basis lag natuurlijk. Hoewel ik weet dat het public education system heel wat anders is dan Harvard bijvoorbeeld. Waar hij zeker alle krediet voor mag krijgen is de ziektekostenverzekering die hij in Massachussetts heeft doorgevoerd. Dat moet een opluchting zijn voor de mensen daar, om no matter what zeker te zijn van een ziektekostenverzekering.
Daarom vind ik het ook zo jammer dat Romney tijdens de campagne een beetje teveel zijn oren heeft laten hangen naar de meer extreme Tea Party aanhangers binnen zijn partij. Dat is eigenlijk jammer omdat in beginsel niet al zijn ideeën even slecht zijn, maar hij naar mijn idee een beetje te ver weggedwaald is van zijn basis. Puur om een grotere groep mensen te pleasen. Tja, en dat is ook politiek. Een beetje met alle winden meewaaien. Je moet het maar kunnen.
President Obama legde tijdens deze townhall meeting duidelijk uit waar het om draaide. Gaf goed antwoord op de vragen, en weerlegde een aantal uitingen van de andere kant. Uit onmacht begon Romney toen een beetje om zich heen te slaan. Hij interrumpeerde de debatleider een aantal keren op een bijna onbeschofte manier. Maar deze dame was niet voor de poes en hield de touwtjes goed in handen. Daarna zag Romney zelfs nog kans om de President ordinair te onderbreken. Nou vraag ik je! Dat vind ik zonder respect. En als je al geen respect voor de president hebt….voor wie heb je het dan wel?
Toen kwam de grote bananenschil. Romney probeerde de dood van de Amerikaanse ambassadeur in Libië in de schoenen te schuiven van de Government. Hij probeerde er een politiek punt van te maken. En dat lukte niet. De President, ongehoord fel voor zijn doen, diende hem van repliek. En daarop werd Romney ook nog even op zijn plek gezet door de debatleider Candy toen hij wat feiten wilde verdraaien. Kijk, toen kon hij niet anders dan met de staart tussen zijn benen terug de hoek in. Politiek vraagt gewoon veel lenigheid van de politicus. De dokter in Forrest Gump zei het ook al:”His legs are strong, as strong as I’ve ever seen. But his back’s is as crooked as a politician!”. Zoals ik al eerder zei: Mitt Romney heeft het charisma en het uiterlijk van een President. Maar kan je hem vertrouwen? 6 november weten we het. Ik ben benieuwd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten