Yankee Candle junkies

Een aantal jaren geleden nam Michael ons mee naar de flagship store of Yankee Candle in Deerfield Massachussetts.  

En toen is het begonnen: de verslaving. We waren meteen verkocht. Wat een geweldige geurkaarsen en wat een rijke sortering. 

De winkel zelf zag er al geweldig uit. Het was hartje zomer maar ze verkochten al Halloween kaarsjes en jawel! Er was een volledige kerstafdeling. Wat een feest! Met een treintje, en weet ik veel hoeveel bomen, sneeuw, prachtige ballen en figuurtjes voor in de boom en noem maar op. Wij waanden ons in een andere wereld. Bij de kaarsenafdeling hadden ze allemaal bakken met kleine geurkaarsjes die je in een waxinelichthouders kan doen. Er stonden een soort eierdozen die je kon opvullen met allemaal verschillende geurkaarsjes. En dat hebben we ook gedaan. Van een frisse ‘clean cotton’ tot een tropisch coconut geurtje, van een Macintosh appelgeurtje tot Autumn Leaves. 

Naast de heerlijke geuren die ze verspreiden hebben ze ook nog geweldige poetische namen. En sindsdien zijn wij ‘hooked’ aan deze kaarsen. 

Ja ok, er zitten een paar geuren bij die ik echt niet kan verdragen. Pumpkin Pie is er zo een. Best een lekkere geur, maar te overweldigend voor mij. Alsof je continue aan het bakken bent in huis. Ze hebben ook allemaal van die leuke ditjes en datjes daar. Misschien wel erg Amerikaans, maar wel lekker oubollig gezellig.

We hebben gelukkig een paar dealers hier in Nederland gevonden, waar we onze voorraad regelmatig kunnen aanvullen. Maar ik kijk uit naar het moment dat wij in New England zijn, en route 91 opgaan om weer een bezoekje te brengen aan deze geweldige winkel.

http://www.yankeecandle.com/

Puriteinse gewoonten

Dat wij Nederlanders nogal direct zijn, wist ik wel. Maar waar ik inmiddels ook achtergekomen ben, is de – in mijn ogen – omslachtigheid in de communicatie van Amerikanen. 

Dat ‘beating around the bush’ is iets waar ik zeker aan heb moeten wennen. Michael zal nooit direct nee zeggen als ik hem iets vraag. In het begin begreep ik dat niet, maar nu weet ik wel beter. Als ik hem bijvoorbeeld vroeg: Shall we go for a bike ride? En het antwoord was een heel voorzichtig ‘ok’ dan weet ik nu dat dat gewoon een vette ‘nee’ betekent. Of wanneer ik een nieuwe outfit toon en mijn dear husband antwoordt met ‘that’s very interesting, darling’ dan betekent dat, dat hij het gewoon niet leuk vind. 

Andersom is overigens wel mogelijk. Michael kan deze week:’I love it’ zeggen over iets. En volgende week kan het even makkelijk 

‘I hate it’ zijn. Waar Rebecca en ik stiekem over grinniken is het puriteinse in hem. Je praat gewoon niet over intieme zaken zoals vrouwenkwaaltjes of zelfs gewone maandelijkse producten. En als er een blote borst of een pittige vrijscene op tv langskomt, dan keek hij een beetje verlegen weg, en zegt met een voorzichtig lachje: That’s very dirty, darling

Waar een klein landje groot in kan zijn

Ik heb begrepen dat Nederland ongeveer de afmetingen van de staat Maryland heeft. Vanuit Den Haag kan je in iets meer dan een uurtje bij de Duitse grens zitten. Als het rustig is op de weg natuurlijk. En dat is het niet vaak in Nederland met 15 miljoen inwoners. Maar toen Michael net in Nederland was, dacht hij dat hij nu wel zo snel kriskras door Nederland kon toeren. Voor een paar uurtjes naar Groningen, lunchen in Emmen, of mosselen eten in Zeeland. Dit is allemaal mogelijk, alleen niet op 1 dag. De drukte, en zeker die hier in het westen van het land, maakt een ritje van Den Haag naar Rotterdam soms al een flinke onderneming. Wij hebben hier weleens om 1.30 midden in de nacht in een file gestaan. En om het rijgenot nog meer te ontnemen, betalen we hier ook natuurlijk gigaprijzen voor brandstof. Michael vond al dat de prijzen van benzine in de VS de laatste jaren flink waren gestegen. Maar ha, dat kunnen wij beter in Nederland. Wij betalen nu gemiddeld zo’n 1,65 euro per liter!! Michael betaalde zo’n 2.60 dollar per gallon!!!. En er zitten 3.8 liters in een gallon. Dus tel maar uit. Dus nu na zes jaar Nederland denkt Michael ook anders over afstanden en stukken rijden. Hij is zeker gewend geraakt aan de korte afstanden hier. Groningen is nu ver in het hoge noorden. Een ritje naar Arnhem is een dagtochtje. Ik vraag mij af hoe dat zal zijn als Michael weer terug is in de VS.

It’s my party and I cry if I want to…

In het boekje The Undutchables staat het ook zo mooi beschreven. Een Nederlands verjaardagspartijtje, met de stoelen in een kringetje. En als je binnenkomt iedereen verwacht dat je een handje komt geven. En dat je iedereen feliciteert met de verjaardag van de jarige!!! Dat schijnt in de ogen van niet-Nederlanders heel raar over te komen. 

Of bijvoorbeeld het feit dat de jarige gastvrouw zich de benen  uit het lijf loopt om iedereen te bedienen. Belachelijk vindt hij dat. De lengte van de partijtjes is ook zoiets. Amerikanen houden van lekker snel. Lekker snel eten, en lekkere snelle feestjes. Twee uurtjes of zo en klaar zijn we. Maar in mijn familie trekken we er gerust een halve middag en een gedeelte van de avond voor uit. Lekker bijkletsen onder het genot van een gebakje, daarna een plakje worst, blokje kaas, toastje met filet Americain, je kent het wel. Daarom waardeer ik het zeer als hij mee gaat naar de verplichte nummers en zich door deze festiviteiten heen sleept. Wat hij bijvoorbeeld ook heel bijzonder vindt is dat gebak, wat volgens hem een dessert is, als eerste wordt geserveerd. Hij is er nu na al die jaren redelijk aan gewend. Het gekke is dat hij wel graag meegaat naar de verjaardagspartijtjes van mijn oom en tante, terwijl die toch ook even lang duren. Zal dat te maken hebben met het feit dat mijn oom zo’n gezellige Heineken beertender heeft staan, waar ze dan de rest van de middag naast kunnen blijven hangen? Ach weet je, dan wil ik wel de Bob zijn.

Tall men’s shop

Michael is dus zo’ n 1.94 m en weegt zo’ n 1.. kilo’s. (ik heb eerlijk gezegd geen idee, maar het zijn er teveel). Nederlanders schijnen de langste mensen van West Europa te zijn. Dus je zou verwachten dat er hier veel kleding te vinden zou zijn voor lange mensen. Nou niet dus! Er is tegenwoordig wel grotere maten verkrijgbaar, maar weinig lengtematen. 

En hoewel hij 1.. kilo’s weegt, is een maatje XXL vaak weer te wijd. Dus nadat de Amerikaanse kleren na een tijdje wat slijtageplekken begonnen te vertonen, begaven wij ons naar een herenmodezaak voor grote maten. Er zijn er hier een paar en 1 daarvan is ‘High and Mighty’. En daar schrok Michael zich helemaal naar. Overhemden van zo’n 90 euro, poloshirts van 50 euro en een leuke broek voor 60 euro. Wat een verschil met de VS! Michael was gewend om zijn kleding bij JC Penney of zo te kopen. Overhemden van 24 dollar, broeken van 19,99 dollar gewoon allemaal in zijn maat. Bij Eddie Bauer kan je zelfs aangeven hoe je je broek afgewerkt wilt zien, met of zonder omslag en op welke lengte. Wat een verschil! Zijn eigen woorden: hij voelt zich hier weleens a giant in a dollshouse.