It’s as cold as a witches breast

Weer 1 van Michael zijn moeder’s uitspraken. Het geeft wel goed de temperatuur hier van de afgelopen dagen aan. Afelopen maandag was het ijskoud en mistig hier, en ik was er nog helemaal niet op berekend. Ik kon geen handschoenen vinden, en dacht dat ik nog geen muts op hoefde. Nou fout en fout. Ik had hartstikke koude oren en vingers. 

Dus keek ik halverwege de rit of ik nog wat in mijn fietstas had zitten. Ik laat er geregeld wat in liggen. Zo ligt m’n zwarte vestje er al maanden in, een touwtje en een leeg batterijtje van mijn achterlampje. Maar ik was dus op zoek naar iets warms, en waarachtig er zaten dus nog twee handschoenen erin. Maar wel twee verschillende, gelukkig wel een linker en een rechter. 

Nou en dat samen met een NY Yankees baseball pet, die ik altijd bij mij heb voor de buitjes, ging het ietsje beter. Hoewel een baseball pet niet echter voor warmere oren zorgt natuurlijk.

Het ministerie was ook nog niet helemaal op dit koudefront berekend. Het was maandag ijskoud op kantoor. Ik heb de hele dag met een sjaal rondgelopen. Dus de volgende dag trok ik een lekkere dikke trui aan. Natuurlijk hadden ze de boel ondertussen aardig opgestookt, dus was de trui weer ietsje te warm voor de dinsdag.

De laatste tijd wordt er wel gezegd dat we een enorm strenge winter hier kunnen verwachten. Een zogenaamde ‘horror winter’ . Afgelopen week deed Jan Mulder daar nog een beetje cynisch over tijdens ‘De Wereld Draait Door’. Maar toevallig las ik op een nieuwssite van rondom Seattle dat ook zij de mensen oproepen zich voor te bereiden voor een zogenaamde ‘LaNina’  winter. (zusje van El Nino, neem ik aan). 

Dus raden ze je aan om eten, dekens e.d. in de auto mee te nemen voor het geval dat je ergens door plotselinge sneeuwval eens een paar uur vast komt te zitten. Nu lijkt mij dat plotselinge, niet erg waarschijnlijk daar, gezien het feit dat ze daar zeer nauwkeurig het weer kunnen voorspellen. Ze weten nu bijvoorbeeld al dat het er op 19 november natte sneeuw gaat vallen.

Nou, in Nederland lukt dat nog niet zo goed. Zondagavond werd er nog gezegd dat het maandag mooi zonnig en helder zou zijn. Ik keek de volgende dag uit het raam en het zat potdicht. Hartstikke mistig. Dus tot we in de VS wonen, kijk ik gewoon iedere ochtend uit het raam, voel op het balkon even hoe koud het is, en vul mijn fietstas voor de zekerheid met wat extra warme kledingstukken. En o ja ik heb voor de charme toch maar even een nieuw paar handschoenen gekocht. Allebei dezelfde kleur.